Ghanaian girlsss
Blijf op de hoogte en volg Marleen
07 December 2013 | Ghana, Hohoe
Klote internet.. Een heel verslag geschreven, slaat die hem niet op. Dus een poging doen om het nog een keer te schrijven.
Sibel en ik worden al echt Ghanese vrouwen met onze kettingen om onze billen heen en onze Ghanese jurkjes. De mensen hier vinden het ook echt geweldig dat we dat dragen en proberen in hun taal te praten (wat nog niet echt makkelijk gaat).
Nog maar twee weken en dan gaan we alweer naar huis. De tijd gaat zo onwijs snel he. Nog maar één weekje zijn we in Abrani en daarna gaan we nog een week naar Cape Coast om daar op het strand te liggen en te rusten. Er komen dan ook andere mensen van onze minor daarheen (Dyllan, Rebecca, Fleur, Anne, Michael en Meagen). Dat gaat echt geweldig worden, heb er nu al zin in!
Het is wel gek om volgende week alweer hier weg te gaan. Aan de ene kant wil ik graag naar huis en heb ik iedereen gemist. Maar aan de andere kant vind ik het zo leuk hier. Als ik in Abrani rondloop en bij mijn huis aankom, voelt dat ook best wel als thuis. En het is gek om die mensen na volgende week (waarschijnlijk) nooit meer te zien.. Best dubbele gevoelens dus..
Afgelopen keer heb ik verteld over dat we meerdere begrafenissen zouden hebben. Afgelopen zaterdag hadden we eentje, die ZES uur lang duurde. Het was echt verschrikkelijk! Zes uur lang stil zitten, zes uur lang luisteren naar Afrikaans, zes uur lang vervelen, zes uur lang in de hitte zitten. Daarna moesten we nog heel het dorp rondlopen en iedereen gedag zeggen. Vervolgens, als klap op de vuurpijl, mochten we ook nog de dode man zien, die al DRIE maanden dood was. Het was echt shocking..
Vandaag zouden we ook een begrafenis hebben, maar die ging gelukkig niet door. De begrafenis van volgende week hebben we afgezegd, omdat we eigenlijk echt niet meer willen..
Volgende week schijnt er een bruiloft te zijn in het dorp die zeven dagen lang duurt. Ik ben benieuwd wat we allemaal te zien krijgen. We zullen waarschijnlijk wel weer veel moeten stilzitten en luisteren naar dingen die we niet begrijpen, ooh help ons! Hahaha
Verder gaan we volgende week onze laatste voetbaltoernooi houden tegen een andere school en gaan we onze laatste spelletjes met de klassen spelen. De kinderen gaan ons Ghanese spelletjes leren, ik ben benieuwd!
En ik ga volgende week nog naar grotten toe met mijn vader, moeder en twee broertjes. Je schijnt er veel te moeten klimmen en er schijnen onwijs veel vleermuizen te zijn. Spannend!
Ohjaa nog één ding die ik wel graag met jullie wil delen.. Van de week had ik voor een godsvermogen echt overheerlijke chocoladekoekjes gekocht. Eergister had ik er een paar gegeten, wilde i ker gister nog een paar eten.. Doe ik dat pakje open.. Helemaal vol met mieren! :'( Ik kon wel huilen. Straks komt er poging nummer 2. Dan ga ik nieuwe kopen en die echt in allemaal tasjes en dozen stoppen, zodat ze er niet meer bij kunnen. Op hoop van zege dan maar!
Ik ben trouwens echt heel blij dat ik met Sibel hierheen ben gegaan. Het is echt lachen met haar hier. We doen de meeste dingen wel samen, maar geven elkaar ook de ruimte om dingen alleen te doen. Het is echt heel fijn zo. Bedankt voor alle leuke momenten schat, you are amazing!!
Liefs Marleen
Sibel en ik worden al echt Ghanese vrouwen met onze kettingen om onze billen heen en onze Ghanese jurkjes. De mensen hier vinden het ook echt geweldig dat we dat dragen en proberen in hun taal te praten (wat nog niet echt makkelijk gaat).
Nog maar twee weken en dan gaan we alweer naar huis. De tijd gaat zo onwijs snel he. Nog maar één weekje zijn we in Abrani en daarna gaan we nog een week naar Cape Coast om daar op het strand te liggen en te rusten. Er komen dan ook andere mensen van onze minor daarheen (Dyllan, Rebecca, Fleur, Anne, Michael en Meagen). Dat gaat echt geweldig worden, heb er nu al zin in!
Het is wel gek om volgende week alweer hier weg te gaan. Aan de ene kant wil ik graag naar huis en heb ik iedereen gemist. Maar aan de andere kant vind ik het zo leuk hier. Als ik in Abrani rondloop en bij mijn huis aankom, voelt dat ook best wel als thuis. En het is gek om die mensen na volgende week (waarschijnlijk) nooit meer te zien.. Best dubbele gevoelens dus..
Afgelopen keer heb ik verteld over dat we meerdere begrafenissen zouden hebben. Afgelopen zaterdag hadden we eentje, die ZES uur lang duurde. Het was echt verschrikkelijk! Zes uur lang stil zitten, zes uur lang luisteren naar Afrikaans, zes uur lang vervelen, zes uur lang in de hitte zitten. Daarna moesten we nog heel het dorp rondlopen en iedereen gedag zeggen. Vervolgens, als klap op de vuurpijl, mochten we ook nog de dode man zien, die al DRIE maanden dood was. Het was echt shocking..
Vandaag zouden we ook een begrafenis hebben, maar die ging gelukkig niet door. De begrafenis van volgende week hebben we afgezegd, omdat we eigenlijk echt niet meer willen..
Volgende week schijnt er een bruiloft te zijn in het dorp die zeven dagen lang duurt. Ik ben benieuwd wat we allemaal te zien krijgen. We zullen waarschijnlijk wel weer veel moeten stilzitten en luisteren naar dingen die we niet begrijpen, ooh help ons! Hahaha
Verder gaan we volgende week onze laatste voetbaltoernooi houden tegen een andere school en gaan we onze laatste spelletjes met de klassen spelen. De kinderen gaan ons Ghanese spelletjes leren, ik ben benieuwd!
En ik ga volgende week nog naar grotten toe met mijn vader, moeder en twee broertjes. Je schijnt er veel te moeten klimmen en er schijnen onwijs veel vleermuizen te zijn. Spannend!
Ohjaa nog één ding die ik wel graag met jullie wil delen.. Van de week had ik voor een godsvermogen echt overheerlijke chocoladekoekjes gekocht. Eergister had ik er een paar gegeten, wilde i ker gister nog een paar eten.. Doe ik dat pakje open.. Helemaal vol met mieren! :'( Ik kon wel huilen. Straks komt er poging nummer 2. Dan ga ik nieuwe kopen en die echt in allemaal tasjes en dozen stoppen, zodat ze er niet meer bij kunnen. Op hoop van zege dan maar!
Ik ben trouwens echt heel blij dat ik met Sibel hierheen ben gegaan. Het is echt lachen met haar hier. We doen de meeste dingen wel samen, maar geven elkaar ook de ruimte om dingen alleen te doen. Het is echt heel fijn zo. Bedankt voor alle leuke momenten schat, you are amazing!!
Liefs Marleen
-
08 December 2013 - 11:43
Ellen:
Hoi Marleen
Wat een belevenissen. Volgens mij heb je nog nooit zoveel begrafenissen achter elkaar meegemaakt. Hopelijk hoef je dadelijk terug in Nederland niet zo vaak. Dat zou niet best zijn. Zal wel leuk zijn om ook nog een bruiloft mee te maken.
Ben benieuwd naar al je foto's.
Veel plezier volgende week en winnen hé met dat voetbalteam.
Verheug me al op je volgende verslag.
Groetjes Rik en Ellen. -
08 December 2013 - 22:18
Heleen Klein Obbink:
Hoi lief nichtje
Begint hier al een "gewoonte" te worden om in de weekenden uit te zien naar jouw avonturen. Wat een verhalen! En wat fijn te lezen dat je geniet en dat het je goed gaat. Kan me voorstellen dat het je nog raar aankomt als je alles weer achter je laat en terugkeert naar het koude Nederland.
Wens je de laatste weken nog heel veel plezier.
Knuffel!
Jan, Heleen en René -
13 December 2013 - 13:51
Mieke:
Hoi Marleen,
Ook ik lees trouw jouw verslagen. Wow, wat een ervaringen doe je daar op, geweldig! Ik wou dat ik er bij kon zijn. Nou ja, behalve dan bij die begrafenis van 6 uur, en dat akelige gedoe met die eekhoorn, hahaha.
De tijd vliegt inderdaad, ook hier. We kunnen alweer de kerstboom in huis gaan halen, en het eerste programma over de top2000 was al op tv. Leuk...ik hou wel van die laatste weken van het jaar. Lekker knus binnen zitten bij de centrale verwarming. Verder gaat in NL natuurlijk alles zijn gangetje. Het heeft nog een keer fiks gestormd (code rood! code rood!), en gisteren zagen we in Powned G. Wilders gehuld in plastic pak zeehonden knuffelen in Pieterburen...Kortom, Nederland zoals we het kennen.
Marleen, gisteren ontvingen we jouw kaartje, erg leuk, bedankt daarvoor.
Tot gauw! De groeten van Paul, Lucas en Tom, en mijzelf natuurlijk.
PS: heb je al een beslissing genomen over een huwelijk met je 'broer' :-)?
-
15 December 2013 - 10:56
Ellen:
Hoi Marleen
Bedankt voor je leuke kaartje. Wat een waterval zeg.
Geniet nog maar van je weekje aan het strand.
Zal wel moeilijk geweest zijn afscheid van je familie te nemen, maar hier in Nederland wacht je andere familie met smart op je terugkomst.
Groetje
Rik en Ellen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
